W ubiegłym roku NFZ wprowadziło pilotażowy program, który mała na celu zmniejszenie kolejek do lekarzy specjalistów. Istotnym zapisem stała się ustawa o fizjoterapeutach, który odtąd stał się zawodem regulowanym.

Indywidualizacja rehabilitacji i regulacja zawodu fizjoterapeuty

Do tej pory, aby świadczyć usługi fizjoterapeutyczne nie potrzebne było żadne wykształcenie – dopiero przy podpisywaniu umowy z  NFZ należało przedstawić dokumenty potwierdzające kwalifikację do prowadzenia rehabilitacji. Od tej pory w zakresie wymagań dotyczących wizyt fizjoterapeutycznych określenie „osoba prowadząca fizjoterapie” zastąpiono wyrazem „fizjoterapeuta”.

Dodatkowo to fizjoterapeuta będzie mógł decydować o zakresie czynności przeprowadzonych w  ramach skierowania na rehabilitację wystawioną przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, a w szczególności lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który de facto nie bierze udziału w rehabilitacji. Oznaczało to, że pacjent miał dostęp do wszystkich zabiegów wchodzących w  skład wizyty fizjoterapeutycznej, mimo że  nie w każdym przypadku było to uzasadnione medycznie. Dzięki tym zmianom każdy pacjent ma możliwość zindywidualizowania zabiegów, które  faktycznie służą poprawie jego zdrowia.

Bezpośrednia informacja dotycząca realizacji zabiegów fizjoterapeutycznych

Nowe przepisy regulują również obowiązki nałożone na świadczeniodawcę, który musi poinformować lekarza kierującego na rehabilitację o zabiegach wykonanych na pacjencie oraz efektach tych zabiegów. Owa zmiana ma przede wszystkim uzasadnić decyzję o skierowaniu pacjenta na rehabilitację oraz potwierdzić  jej skuteczność. Fizjoterapeuta w swoim sprawozdaniu, może określić również liczbę zabiegów, z których faktycznie skorzystał pacjent.

Informację zwrotną świadczeniodawca może przekazać lekarzowi kierującemu bez pośrednictwa chorego lub osób trzecich. Co ważne,  informacje taką może przekazać drogą elektroniczną za pomocą poczty elektronicznej lub innych systemów informatycznych służących gromadzeniu i przekazywaniu danych.