Rehabilitacja to szereg zabiegów i ćwiczeń, które mają na celu przywrócenie pacjentowi częściowej lub pełnej sprawności psychofizycznej. Wracanie do zdrowia w ośrodkach zdrowotnych i szpitalach nie należy do rzeczy przyjemnych – pacjent często popada w depresję, wynikającą z samego faktu choroby, a obce miejsce i ludzie nie sprzyjają zmianie tego stanu. Możliwe jest przeprowadzenie nieodpłatnej rehabilitacji w warunkach domowych, choć nie wszystkie urazy i choroby kwalifikują się do tego.

Jakim pacjentom ze względu na schorzenia przysługuje prawo do rehabilitacji w domu?

Prawo do bezpłatnej rehabilitacji w warunkach domowych przysługuje pacjentom , którzy przede wszystkim posiadają ubezpieczenie NFZ. Obejmuje ona porady lekarskie i różnego rodzaju zabiegi rehabilitacyjne. Wymagane jest również specjalne oświadczenie lekarskie wystawiane przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego np.: rumatologii, neurologii, ortopedy czy specjalisty z dziedziny rehabilitacji medycznej. Skierowanie powinno obowiązkowo posiadać nazwę schorzenia pacjenta oraz określać czas, jaki upłyną od momentu stwierdzenia choroby.

Podstawą do uzyskania skierowania pacjenta na nieodpłatną rehabilitacje w domu w ramach NFZ jest stwierdzenie u pacjenta braku możliwości samodzielnego poruszania się, a więc niemożności stawienia się w placówce leczniczej. Czas trwania rehabilitacji wynosi 80 dni zabiegowych w ciągu roku. Okres ten może być przedłużony za pisemną zgodą dyrektora oddziału wojewódzkiego NFZ, jeżeli lekarz zlecający rehabilitacje uzna taką konieczność.

Jakie schorzenia kwalifikują się do rehabilitacji domowej?

• osoby z ogniskowymi uszkodzeniami mózgu (po zatorach mózgowych, udarach krwotocznych mózgu, urazach) do 12 miesięcy od zachorowania;

• pacjenci z ciężkimi uszkodzeniami centralnego i obwodowego układu nerwowego;

• osoby z uszkodzeniem rdzenia kręgowego do 12 miesięcy od wypadku;

• przewlekle chorzy, u których choroba postępuje (miopatia, choroba Parkinsona, zapalenie wielomięśniowe, rdzeniowy zanik mięśni, guzy mózgu, SM, kolagenozy, przewlekłe zespoły pozapiramidowe, reumatoidalne zapalenie stawów);

• osoby po wszczepieniu endoprotez stawów biodrowych i kolanowych (do 6 miesięcy po operacji);

• pacjenci po urazach nóg (do 6 miesięcy po urazie);

• osoby w stanie wegetatywnym/apalicznym.

Jak wygląda rehabilitacja domowa?

Rehabilitacja domowa odgrywa ogromną rolę w procesie indywidualizacji rehabilitacji oraz zwiększa mobilizację pacjenta do ćwiczeń. Chorzy otrzymują taką samą opiekę rehabilitantów i lekarzy, jak w przypadku rehabilitacji w szpitalu. Zabiegi z zakresu terapii ruchowej, masaży i wszelakich ćwiczeń rehabilitant przeprowadza z wykorzystaniem niezbędnego sprzętu medycznego, stołu do masażu, przyborów do ćwiczeń i mat. Rehabilitant powinien pojawiać się w domu pacjenta co najmniej 3 razy w tygodniu a zajęcia powinny trwać około godziny. Jeżeli stan chorego na to pozwala może dostać on instrukcje do samodzielnie wykonywanych ćwiczeń.

Często zdarza się, że pierwsza seria ćwiczeń nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Natomiast jeśli uzyskamy oświadczenie lekarskie (o którym mowa wyżej) rehabilitację domowa można powtórzyć po okresie 12 tygodni.